Większego problemu wydaje się, że nie ma, jeżeli nawet kilkumiesięczne zatrudnienie będzie z założenia jednorazowym okresem współpracy. Tego jednak, czy faktycznie nigdy danej osoby nie będziemy zatrudniać ponownie, nie wiemy, a biorąc po uwagę to, że obecnie ustalając limit umów na czas określony nie liczymy go na nowo nawet przy bardzo długiej przerwie w zatrudnieniu, w każdym przypadku istotne staje się to, czy dana umowa faktycznie jest wyłączona spod limitu jako umowa dotycząca prac sezonowych.
Umowa dotycząca prac sezonowych nielimitowana
Umowy o pracę na czas określony są limitowane:
- ilościowo – można zawrzeć nie więcej niż 3 umowy,
- czasowo – łączny czas zatrudnienia na podstawie tych umów nie może przekraczać 33 miesięcy.
Wyczerpanie któregokolwiek z nich skutkuje brakiem możliwości zawierania dalszych umów na czas określony – kolejne zatrudnienie będzie już zatrudnieniem na czas nieokreślony. Nie podlegają jednak limitom m. in. umowy zawierane w celu wykonywania pracy o charakterze sezonowym, o ile ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
Przykład: Pracodawca od 5 lat co roku zatrudnia latem do prac sezonowych na okres 4 miesięcy panią Agnieszkę. Pomimo zawarcia już pięciu umów nadal możliwe jest zatrudnienie na podstawie umowy na czas określony.
W kolejnym roku pracodawca zaproponował pani Agnieszce zatrudnienie także w okresie zimowym w związku ze zwiększeniem potrzeb zakładu pracy. „Zwykła” umowa o pracę, którą w związku z tym zawarto będzie pierwszą z limitu umów. Do limitu nie wliczymy także czasu trwania wcześniejszych umów na czas określony dotyczących prac sezonowych.
Ważne: Przepisy kodeksu pracy nie definiują pojęcia „prace sezonowe”, należy odwołać się zatem do słownikowego znaczenia tego określenia. Są to prace właściwe dla pewnego sezonu, powiązane z pewnym okresem roku.
Prace sezonowe
Jak podkreśla Sąd Najwyższy w wyroku z 8 maja 2008 r. sygn. akt I UK 378/07, prace sezonowe to konkretne prace, których wykonywanie jest możliwe przez część roku. Za takie nie można uznać tych, na które w pewnych porach roku występuje jedynie zwiększone zapotrzebowanie przy całorocznym wykonywaniu tych prac.
Zobacz także: wyrok Sądu Najwyższego z 8 maja 2008 r., sygn. akt I UK 378/07
Przykładowo, za pracę sezonową można uznać pracę palacza zatrudnionego na okres grzewczy, prace przy zbiorach owoców. Prace sezonowe to prace, które nie są wykonywane przez cały rok. Nie ma przy tym możliwości oznaczenia maksimum czasu (np. ¼ roku), przez który jest zapotrzebowanie na dana pracę – powinny być połączone w logiczny sposób z zamkniętym przedziałem czasowym i z tym, że ze względu na specyfikę tych prac albo prowadzonej działalności nie mogą być wykonywane przez cały rok.
Jeżeli umowa miałaby dotyczyć standardowych prac wykonywanych u pracodawcy przez cały rok, a jedynie jej okres przypadałby na pewien sezon, to absolutnie nie można kwalifikować jej jako zawartej do prac sezonowych. Także samo zwiększenie zapotrzebowania na wykonywania pewnych prac w jakiejś części roku nie oznacza, że zatrudnienie jest zatrudnieniem sezonowym.
Przykład: Firma prowadzi działalność gastronomiczną. W okresie letnim w swoich kawiarniach zwiększa zatrudnienie. Prace te nie mają charakteru sezonowego. Są wykonywane przez cały rok, w pewnych częściach roku wzrasta na nie zapotrzebowanie.
Ważne: W przypadku zawarcia umowy w celu wykonania prac sezonowych w umowie o pracę należy wskazać ten cel. Umowa o prace sezonowe nie podlega zgłoszeniu do PIP.
Podstawa prawna: