Usługa najmu lokalu mieszkaniowego jest zwolniona z VAT w przypadku gdy najemca zaspokaja w ten sposób własne potrzeby mieszkaniowe, tj. zamierza zamieszkiwać w wynajętym lokalu.
Zwolnienie z VAT nie obejmuje natomiast przypadków gdy lokal służy najemcy do realizacji innych celów niż zaspokojenie jego własnych potrzeb mieszkaniowych, np. do dalszego wynajmowania lub udostępniania pracownikom. Wyjątek w tym zakresie dotyczy tylko wynajmu na rzecz społecznych agencji mieszkaniowych.
Takie stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacji ogólnej nr PT1.8101.1.2021 Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 8 października 2021 r. w sprawie w sprawie opodatkowania wynajmu nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe.
Problem opisany w interpretacji ogólnej MF pozostawał nierozstrzygnięty od wielu lat. Zapewne też wielu podatników obecnie stosuje zwolnienie z VAT w sytuacji wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz podmiotów „pośredniczących” w dalszym wynajmie lokalu na cele mieszkaniowe, albo wynajmujących lokale mieszkalne pracodawcom, którzy wykorzystują je do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych swoich pracowników. Interpretacja ogólna nie stanowi co prawda źródła prawa podatkowego i nie może stanowić o obowiązkach podatkowych, jednak podatnicy, którzy nie zgodzą się z interpretacją fiskusa muszą się liczyć z prawdopodobieństwem zakwestionowania swojego prawa do zastosowanego zwolnienia z VAT.
Co zatem powinni zrobić podatnicy, którzy stosują zwolnienie z VAT niezgodnie ze stanowiskiem z przytoczonej interpretacji ogólnej? Jeżeli nie chcą wejść w spór z fiskusem w tej sprawie, powinni zacząć naliczać VAT należny od świadczonych usług najmu na rzecz firm, czyli „podmiotów pośredniczących” (jeżeli są czynnymi podatnikami VAT).
Problematyczna może być ocena – jak należy postąpić w odniesieniu do usług wyświadczonych przed opublikowaniem interpretacji ogólnej? W opinii redakcji, Minister Finansów zasugerował to w treści interpretacji ogólnej. Mianowicie wskazał, że podatnicy mogą się uwolnić od konieczności dokonywania korekt, zapłaty zaległego podatku oraz odsetek od tych zaległości powołując się na dotychczasową utrwaloną praktykę organów podatkowych. W licznych interpretacjach indywidualnych organy potwierdzały bowiem prawo do stosowania zwolnienia z VAT w przypadkach, które według interpretacji ogólnej powinny być opodatkowane VAT stawką 23%. Z pewnością o utrwalonej praktyce można mówić w przypadku wynajmu mieszkań firmom na cele zakwaterowania pracowników tych firm. Świadczą o tym przykładowo interpretacje indywidualne Dyrektora KIS: z 2 września 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.413.2021.2.RR, z 1 września 2021 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.494.2021.1.WL. z 26 sierpnia 2021 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.460.2021.2.KS, z 3 sierpnia 2021 r. sygn. 0112-KDIL1-1.4012.374.2021.1.WK, z 2 sierpnia 2021 r. sygn. 0112-KDIL1-2.4012.267.2021.2.PG. We wszystkich tych interpretacjach potwierdzono prawo do zwolnienia z VAT, które zostało obecnie zanegowane w przytoczonej interpretacji ogólnej.
Ewa Sławińska