Pracownik, który wykonywał pracę w święta wielkanocne 17 lub 18 kwietnia 2022 r. ma prawo do innego dnia wolnego od pracy, którego pracodawca powinien udzielić mu w ciągu okresu rozliczeniowego. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie tego dnia w tym czasie pracownikowi, co do zasady, przysługuje 100% dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w święto.
Za pracę w niedzielę i święto, w przypadkach, kiedy praca jest wtedy dozwolona, uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina.
W zamian za pracę w niedzielę wielkanocną i świąteczny poniedziałek, które w tym roku przypadły na 17 i 18 kwietnia, pracodawca może udzielić pracownikowi dni wolnych od pracy a w przypadku braku takiej możliwości – wypłacić dodatek do wynagrodzenia.
W przypadku, gdy praca była wykonywana:
- w niedzielę będącą świętem – udzielenie dnia wolnego powinno nastąpić w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli (art. 15111 § 4 Kodeksu pracy – zgodnie z tym przepisem do pracy w święto przypadające w niedzielę stosuje się przepisy dotyczące pracy w niedzielę);
- w święto niebędące niedzielą – udzielenie dnia wolnego powinno nastąpić w ciągu okresu rozliczeniowego.
Cały wolny dzień za pracę w święto przysługuje pracownikowi bez względu na to, ile godzin przepracował w dniu świątecznym. Dzień wolny w zamian za pracę w święto rekompensuje pracownikowi pracę w tym dniu w granicach dobowej normy czasu pracy, czyli do 8 godzin. Praca w święto powyżej 8 godzin jest pracą w godzinach nadliczbowych dobowych. Za pracę w godzinach nadliczbowych – stanowiących przekroczenie dobowej normy czasu pracy – przypadających w święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, pracownikowi przysługuje, oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia (alternatywnie czas wolny – na wniosek lub bez wniosku pracownika).
W przypadku braku możliwości udzielenia dnia wolnego pracownikowi, który wykonywał pracę w święto, przysługują dwa odrębne 100% dodatki, tj.:
- z tytułu przekroczenia normy średniotygodniowej oraz
- za pracę w święto.
Takie stanowisko zajmuje PIP (stanowisko Komisji Prawnej GIP z 9 lutego 2005 r.) oraz Departament Prawa Pracy resortu pracy (pismo PP III-4102-714/MF/04).
Jednak w orzecznictwie przyjmuje się, że w razie nieudzielenia przez pracodawcę innego dnia wolnego w zamian za dozwoloną pracę w niedziele i święta pracownik nabywa prawo tylko do jednego dodatku – na podstawie art. 15111 § 3 Kodeksu pracy (czyli za pracę w niedzielę/święto). Potwierdza to uchwała SN z 15 lutego 2006 r., (II PZP 11/05, OSNP 2006/11-12/170); wyrok SN z 4 kwietnia 2007 r. (III PK 2/07, OSNP 2008/9-10/127) oraz wyrok NSA w Warszawie z 29 sierpnia 2008 r. (I OSK 1281/07).
W związku z brakiem jednolitego stanowiska w tej sprawie do pracodawcy należy decyzja, jak rozliczy taką pracę. Opinia PIP i resortu pracy jest dla pracownika korzystniejsza dla pracownika, ponieważ dodatek za każdą godzinę pracy w święto wynosi łącznie 200% wynagrodzenia.