Organy podatkowe pozwalają zaliczyć zakup telewizora i innego sprzętu wykorzystywanego do świadczenia usług w formie zdalnej do kosztów podatkowych. I to nie tylko w sytuacji, w której urządzenia wykorzystywane są w biurze, ale także, jeśli przedsiębiorca korzysta z niego w domu, nawet w pomieszczeniu, które nie jest wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.
Telewizor w kancelarii prawnej i w domu prawnika
Prawniczka prowadzi działalność gospodarczą – doradztwo prawne, w tym zastępstwo procesowe jako profesjonalny pełnomocnik. Działalność polega na doradztwie prawnym m.in. podmiotom z grupy kapitałowej, mających swoje oddziały na terenie całej Polski poprzez współpracę B2B. Prawniczka prowadzi m.in. bieżącą obsługę prawną tych podmiotów (w trybie zdalnym) oraz zlecone jej w wyniku tej obsługi sprawy sądowe.
Kontrahenci, klienci korzystają coraz chętniej wyłącznie ze zdalnej formy kontaktu, która pozwala jednocześnie na połączenie się kilku osób w różnych miejscach.
Podatniczka zamierza zakupić telewizor, który ma służyć jako duży ekran komputerowy do wideokonferencji oraz do prezentowania, udostępnionej przez innych członków zespołu, zawartości ekranu (tzw. screen-sharing).
Telewizor do gabinetu w domu
W domu prawniczki znajduje się specjalne wydzielone pomieszczenie na cele prowadzenia działalności gospodarczej (gabinet). Telewizor zostanie umieszczony w gabinecie, w którym prawniczka wykonuje swoje obowiązki służbowe. Dochody z prowadzonej przez prawniczkę działalności gospodarczej są opodatkowane na zasadach ogólnych.
Zakupiony telewizor będzie stanowił środek trwały z uwagi na planowane użytkowanie dłużej niż 1 rok, jednakże jego wartość będzie poniżej kwoty 10 tys. zł netto.
Orzecznictwo :
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 20 kwietnia 2022 r. (nr 0114-KDIP2-1.4011.174.2022.2.MW) : obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstw.
Dyrektor KIS podkreślił, że wydatek poniesiony przez prawniczkę na zakup telewizora dla potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, spełnia przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. W tej sytuacji – o ile wartość początkowa telewizora nie przekroczy 10 000 zł – przedmiotowy wydatek można uznać jednorazowo w całości za koszt uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.
______________________
– Tożsame stanowisko wynika z interpretacji wydanej przez dyrektora KIS w 19 lipca 2021 r., gdzie również wskazano, że wydatek poniesiony na zakup telewizora dla potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, spełnia przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT (nr 0115-KDWT.4011.191.2021.1.KG) – podkreśla Paulina Biskup, radca prawny w Kancelarii J.K.P. Legal.
Ekspertka zwraca uwagę, że możliwość zaliczenia zakupu telewizora do kosztów uzyskania przychodu dyrektor KIS dopuścił zarówno w sytuacji, w której wnioskodawca miał wydzielone osobne pomieszczenie na cele prowadzenia działalności gospodarczej, jak i w sytuacji, w której telewizor miał zostać zawieszony w salono–kuchni, w której wnioskodawca wykonuje swoje obowiązki służbowe, ale który poza czasem pracy wykorzystywany jest do celów prywatnych.
– Fiskus pozwala zatem rozliczyć zakup sprzętu wykorzystywanego do świadczenia usług w formie zdalnej nie tylko w sytuacji, w której urządzenia wykorzystywane są w biurze, ale także w sytuacji, w której przedsiębiorca korzysta z niego w domu i to nawet w przestrzeni, która nie jest wykorzystywana tylko do prowadzenia działalności gospodarczej – podkreśla Paulina Biskup.