- według skali podatkowej (12 proc. i 32 proc.),
- podatkiem liniowym 19 proc.,
- w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
będący właścicielami lub współwłaścicielami budynków mieszkalnych jednorodzinnych i ponoszącymi w roku podatkowym wydatki na termomodernizację tego budynku.
Przez domy jednorodzinne rozumie się również te w zabudowie szeregowej i bliźniaczej, dlatego właściciele takich domów po spełnieniu pozostałych warunków również mogą skorzystać z odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej.
Termomodernizacja, czyli co?
Termomodernizacja polega na ulepszeniach, w związku z którymi zmniejsza się zapotrzebowanie na energię potrzebną do ogrzewania lub podgrzewania wody użytkowej oraz budynków mieszkalnych. To również wykonanie przyłączy do źródła ciepła, poprzez które zmniejszone zostają koszty ogrzewania, a także całkowita lub częściowa wymiana źródeł energii na odnawialne źródła energii.
Aby termomodernizacja budynku mieszkalnego wpływała na wysokość obciążeń podatkowych w PIT, konieczne jest poniesienie jednego z wydatków wymienionych w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Do takich wydatków zalicza się wydatki poniesione na materiały budowlane i urządzenia lub usługi takie jak:
- materiały budowlane wykorzystywane do wykonywania dociepleń budynków,
- zbiornik na gaz lub olej,
- przyłącze do sieci ciepłowniczej,
- pompa ciepła z osprzętem,
- kolektory słoneczne z niezbędnym osprzętem,
- stolarka okienna i drzwiowa,
- wykonanie audytu energetycznego budynku,
- montaż kotłów, pomp ciepła, kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych,
- wymiana stolarki okiennej lub drzwiowej,
- wymiana istniejącej instalacji grzewczej lub wykonanie nowej instalacji.
To tylko przykłady wydatków. Pełny ich katalog znajduje się we wskazanym rozporządzeniu. Warto się z nim zapoznać, aby wiedzieć, czy poniesione wydatki mogą zostać rozliczone w ramach ulgi na termomodernizację budynku, bowiem korzyści podatkowe, jakie można z tego tytułu osiągnąć często są dość znaczne.
Uwaga: Poniesione wydatki nie mogą być sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej albo zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Takie wydatki nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej.
Co ważne, klimatyzatory z funkcją grzania nie mogą zostać rozliczone w ramach ulgi.
Jak stosować ulgę?
Ulga podlega odliczeniu od dochodu w rocznym zeznaniu podatkowym. Nie ma możliwości stosowania jej na etapie miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.
Kwota odliczenia wynosi 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Limit 53 000 zł w przypadku małżonków dotyczy każdego z nich. Jednak w przypadku, gdy dochód małżonka jest na tyle niski, że nie pozwala na wykorzystanie całego limitu, niewykorzystana kwota nie przechodzi na drugiego małżonka.
Wydatki na termomodernizację budynku mieszkalnego, nieodliczone w roku podatkowym ich poniesienia w związku z niewystarczającym dochodem, można odliczyć w kolejnych latach podatkowych, jednak nie dłużej niż przez 6 lat, licząc od końca roku, w którym został poniesiony pierwszy wydatek.
Przedsięwzięcie termomodernizacyjne musi zostać zakończone w terminie trzech lat, licząc od końca roku w którym został poniesiony pierwszy wydatek – w przeciwnym razie podatnik będzie zobowiązany do zwrotu ulgi poprzez doliczenie do dochodu uprzednio odliczonych wydatków. Takiego doliczenia podatnik dokonuje w rozliczeniu za rok podatkowy, w którym upłynął trzyletni termin na zakończenie przedsięwzięcia.
Jakie dokumenty trzeba posiadać, aby móc skorzystać z ulgi?
Podstawowym dokumentem, jaki powinien posiadać podatnik chcący skorzystać z ulgi, jest faktura wystawiona przez podatnika VAT czynnego za zakupione urządzenia, materiały lub wykonane usługi znajdujące się w katalogu wydatków określonych w rozporządzeniu.
Co istotne, również faktura wystawiona przez podmiot z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, która zawiera podatek od wartości dodanej, w prawidłowy sposób dokumentuje poniesienie wydatków.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu PIT-36, PIT-36L, PIT-37 lub PIT-28 poprzez dołączenie załącznika PIT/O.
Podstawa prawna: