Zmiana stawki – reguły postępowania
W świetle art. 41 ust. 14e ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku:
- dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
- świadczenia usług telekomunikacyjnych,
- świadczenia usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy
– dla których wystawiono fakturę, a po wystawieniu tej faktury uległa zmianie stawka podatku w odniesieniu do okresów, do których odnoszą się płatności lub rozliczenia objęte tą fakturą, może być stosowana stawka podatku obowiązująca przed dniem zmiany stawki podatku, pod warunkiem że w pierwszej fakturze wystawianej po dniu zmiany stawki podatku, nie później jednak niż w ciągu 12 miesięcy od dnia zmiany stawki podatku, uwzględniona zostanie korekta rozliczenia objętego fakturą wystawioną przed dniem zmiany stawki podatku.
Przykład:
W grudniu 2021 odbiorca gazu otrzymał fakturę z prognozą zużycia na styczeń 2022 r od zakładu gazowego. Na fakturze stawka VAT wynosiła 23 proc. W marcu 2022 r. otrzymałam natomiast fakturę rozliczeniową (faktyczne zużycie gazu). W tym przypadku faktura powinna być skorygowana przez dostawcę gazu w fakturze rozliczeniowej wystawionej w marcu tzn. na tej fakturze dostawca powinien skorygować stawkę ze stawki podstawowej do stawki 8 proc.
Refakturowanie mediów przy najmie
Pojęcie refakturowania zostało wyjaśnione w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Zgodnie tym przepisem, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Powyższy regulacja stanowi także implementację art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, ze. zm.), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 16 kwietnia 2015 r. w sprawie C-42/14 (Wojskowa Agencja Mieszkaniowa), kierując się ogólną zasadą, zgodnie z którą każde świadczenie należy traktować jako odrębne, rozstrzygnął, że najem nieruchomości i związane z nim: dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej oraz wywóz nieczystości, co do zasady należy uważać za odrębne i niezależne świadczenia, które powinno się oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku od wartości dodanej, chyba że elementy transakcji, które obejmują również ekonomiczne przesłanki zawarcia umowy, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Zatem usługi należy uznać za odrębne, gdy najemca ma możliwość wyboru ilości ich zużycia, a tym samym kryterium zużycia będzie jednym z czynników decydujących o odrębności świadczeń.
Stosowanie obniżonej stawki
W związku z powyższym w przypadku przenoszenia kosztów mediów na najemców istotne jest, czy w danej sytuacji są świadczeniami odrębnymi od najmu. Jeśli są rozliczane odrębnie, a podział ten nie jest sztuczny, wynajmujący może refakturować media z obniżoną stawką VAT. W przypadku zaś gdy media wchodzą w skład usługi najmu to nie możemy stosować obniżonych stawek.
Przykład: Podatnik wynajmuje lokal sklepowy. Lokal sklepowy ma liczniki na prąd, gaz, wodę i ścieki. Z umowy wynika, iż powyższe media będą rozliczane z najemcą na podstawie zużycia wynikającego z liczników. W takim przypadku podatnik ma prawo do zastosowania obniżonych stawek VAT. (refakturowanie usług)
Przykład: Podatnik dokonuje wynajmu lokali w swoim budynku. Podatnik poza opłatami za prąd, wodę i ścieki obciąża najemcę kosztami ogrzewania. Koszty ogrzewania są obliczane proporcjonalnie. Powyższe koszty nie są refakturowane na podstawie liczników. W tym przypadku brak opomiarowania powoduje, że nie można zastosować stawki obniżonej za energię cieplna.
Podstawa prawna: